പത്തൊന്പതാം വയസ്സിലായിരുന്നു എന്റെ വിവാഹം.
ക്ഷയിച്ച ഒരു നായര് തറവാടില് നിന്ന് ഭാഗം വിറ്റുകിട്ടിയ കാശുംകൊണ്ട് ഈ മലയോര ഗ്രാമത്തിലേക്ക് കുടിയേറിയതാണ് എന്റെ അച്ഛന്. രണ്ടേക്കര് പുരയിടത്തിലെ കൃഷികൊണ്ടാണ് നിത്യവൃത്തി കഴിച്ചിരുന്നത്. സ്കൂള്വിട്ട് വന്നുകഴിഞ്ഞാല് പറമ്പിലും വീട്ടിലുമൊക്കെ ആവശ്യത്തിനു പണികാണും, ഓര്മ്മയുള്ള കാലംമുതല്. പന്ത്രണ്ടാം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞപ്പോള് അടുത്തു തന്നെയുള്ള ഒരു ട്യൂട്ടോറിയലില് ബിരുദത്തിനു പഠിക്കാന് ചേര്ന്നിരുന്നെങ്കിലും അതത്ര കാര്യമായി എടുത്തിരുന്നില്ല. വീട്ടിലേയും പറമ്പിലേയും പണിയൊഴിഞ്ഞിട്ടു വേണമല്ലോ പഠിക്കാന്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ വിവാഹത്തെ കുറിച്ച് സ്വപ്നംകാണാനോ ആരെയെങ്കിലും പ്രണയിക്കാനോ ഒന്നും എനിക്ക് സമയം കിട്ടിയിരുന്നില്ല. എന്തിനേറെ പറയുന്നു വിവാഹത്തിനു മുന്പ് ഒരിക്കല്പോലും ഞാന് സ്വയംഭോഗം ചെയ്തിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. അതിനെക്കുറിച്ച് അറിയുകയും ഇല്ലായിരുന്നു.
ഒരു ദിവസം വൈകുന്നേരം പശുതൊഴുത്ത് കഴുകി വൃത്തിയാക്കികൊണ്ട് നില്ക്കുന്ന നേരത്താണ് അമ്മ തിരക്കിട്ട് വന്നു പറഞ്ഞത്;
“നീ പോയി വേഗം കുളിച്ച് സാരിയെടുത്തുടുത്തിട്ടു വന്നേ”
“എന്താ ഇപ്പോ. ഞാന് ഇത് തീര്ക്കട്ടെ…”
“പറയുന്നത് കേള്ക്കു പെണ്ണെ. നിന്നെ കാണാന് ഒരു കൂട്ടര് വരുന്നുണ്ട്. വേഗന്നാവട്ടെ…, അത് കഴിഞ്ഞിട്ട് മതി ഇനി പണിയൊക്കെ”
അമ്മയോട് തര്ക്കിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല.
“നീ പോയി വേഗം കുളിച്ച് സാരിയെടുത്തുടുത്തിട്ടു വന്നേ”
“എന്താ ഇപ്പോ. ഞാന് ഇത് തീര്ക്കട്ടെ…”
“പറയുന്നത് കേള്ക്കു പെണ്ണെ. നിന്നെ കാണാന് ഒരു കൂട്ടര് വരുന്നുണ്ട്. വേഗന്നാവട്ടെ…, അത് കഴിഞ്ഞിട്ട് മതി ഇനി പണിയൊക്കെ”
അമ്മയോട് തര്ക്കിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല.
കല്യാണം എന്താണെന്ന് ആലോചിക്കാന് പോലും സമയം കിട്ടുന്നതിനു മുന്പ് അങ്ങിനെ എന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു. ഏതോ ഒരമ്പലത്തില് വച്ച് കണ്ടിഷ്ടപ്പെട്ടു ഗോപിയേട്ടന്റെ അമ്മയ്ക്ക് എന്നെ. അങ്ങിനെയാണ് ആ ആലോചന വന്നത്. നിന്ന നില്പ്പിന് കല്യാണവും കഴിഞ്ഞു. എന്നാല് കല്യാണം കഴിഞ്ഞപ്പോള് എന്റെ ലോകം ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് മാറിപ്പോയി.
ഒരു കാട്ടുമൂലയില് അടുക്കളയും പശുത്തൊഴുത്തുമായി കഴിഞ്ഞ ഞാന് പെട്ടെന്നൊരുദിവസം ചെറിയൊരു പട്ടണത്തിലെ സാമാന്യം വലിയൊരു വീട്ടിലെ ഏക മരുകളായി എത്തിയപ്പോള് സ്ഥലജലവിഭ്രാന്തിയില് ആയിപ്പോയി എന്നതാണ് വാസ്തവം. കോഴിയും പൂച്ചയും ഒക്കെ കയറിയിറങ്ങുന്ന എപ്പോഴും ചാണകം മണക്കുന്ന എന്റെ വീടിനെ വൃത്തിയും വെടിപ്പുമുള്ള, ജനലുകളിലും വാതിലുകളിലും തൊങ്ങലുകളുള്ള തിരശ്ശീലകള് തൂങ്ങുന്ന, എപ്പോഴും ചന്ദനത്തിരിയില് നിന്നുള സുഗന്ധം പരക്കുന്ന ഈ വീടുമായി ഒരുതരത്തിലും തുലനം ചെയ്യാന് പറ്റില്ല.
കല്യാണം കഴിഞ്ഞു കുറച്ചു ദിവസത്തിനു ശേഷം എന്തോ സംസാരിക്കുന്ന കൂടത്തില് അമ്മായി അമ്മ പറഞ്ഞു;
“നിന്നെപ്പോലൊരു കുട്ടി ആ കാട്ടില് കിടന്നു തീരേണ്ടതല്ല. അതല്ലേ ഞാന് പൊക്കിയെടുത്തു ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് വന്നത്”
സത്യത്തില് ഞാന് ഒരു സൌന്ദര്യമുള്ള സ്ത്രീയാണ് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നത് തന്നെ ആ വീട്ടിലേക്ക് വന്നതിനു ശേഷമാണ്. ഗോപിയേട്ടന്റെ വിവാഹിതയായ അനിയത്തിയാണ് ജീവിതത്തില് ആദ്യമായി എന്റെ മുഖത്തു നോക്കി അങ്ങിനെ ഒന്ന് പറയുന്നത്. വിവാഹത്തിന്റെ അന്ന് ആദ്യമായി ആ വീട്ടില് ചെന്ന് മുറിയില് കയറി ആഭരണങ്ങള് മാറ്റികൊണ്ട് നില്ക്കുന്ന നേരത്താണ് നിഷ പറഞ്ഞത്;
“എന്റെ സന്ധ്യേ, നിന്നെ കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് തന്നെ നിന്നെ ഒന്ന് കല്യാണം കഴിച്ചാല് കൊള്ളാമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ട്. സുന്ദരിയാണ് സുന്ദരിയാണ് എന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞപ്പോള് ഇത്രയും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല കേട്ടോ”
ഇത്തരത്തിലുള്ള സംസാരങ്ങള് എന്റെ വീട്ടില് അനുവദനീയമായിരുന്നില്ല. എന്ന് മാത്രമല്ല ആ നിലയ്ക്ക് പുന്നാരങ്ങള് പറയാനുള്ള ഒരു സാഹചര്യമോ സമയമോ ഞങ്ങള്ക്കാര്ക്കും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്നാല് ഇവിടെ നേരെ തിരിച്ചായിരുന്നു. എല്ലാത്തിനും ഏതിനും ഇവിടെ ആവശ്യത്തില് കൂടുതല് സമയം ഉണ്ടായിരുന്നു. കല്യാണം കഴിഞ്ഞതിന്റെ തൊട്ടടുത്ത ദിവസം, വീട്ടിലെപ്പോലെ അഞ്ചു മണിയാവുന്നതിനു മുന്പുതന്നെ കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് അടുക്കളയിലേക്കു കയറിയപ്പോള് അമ്മയും നിഷയും ഉറക്കചടവോടെ എവിടെ നോന്നോ ഓടി വന്നു;
“എങ്ങോട്ട് പോവാ…?”
നിഷ ശബ്ദം അല്പ്പം ഉയര്ത്തിയാണ് ചോദിച്ചത്. ഞാനൊന്നു അമ്പരന്നു.
നിഷ ശബ്ദം അല്പ്പം ഉയര്ത്തിയാണ് ചോദിച്ചത്. ഞാനൊന്നു അമ്പരന്നു.
“… ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞേക്കാം. അടുത്ത ഒരാഴ്ച പത്തുമണിയാവാതെ മുറിയില് നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി പോകരുത്. അടുക്കളപ്പണിയൊക്കെ ചെയ്യാന് ഇവിടെ ജോലിക്കാരിയുണ്ട്. ബാക്കിവല്ലതും ഉണ്ടെങ്കില് ഞങ്ങള് നോക്കിക്കോളാം. മകള് മുറിയിലോട്ടു വണ്ടിവിട്ടേ… കാപ്പികുടിക്കാന് അല്ലാതെ ഇനി വെളിയില് ഇറങ്ങി പോകരുത്”
“വീട്ടില് ഞാനാണ് രാവിലെ അമ്മയുടെ കൂടെ അടുക്കളയില്…”
നിഷ എന്നെ തുടരാന് സമ്മതിച്ചില്ല.
“വീട്ടില് ഞാനാണ് രാവിലെ അമ്മയുടെ കൂടെ അടുക്കളയില്…”
നിഷ എന്നെ തുടരാന് സമ്മതിച്ചില്ല.
“അതൊക്കെ അവിടെ. ഇവിടെ വേറെ റൂള്സ് ആണ്. പറയുന്നത് അനുസരിച്ചില്ലെങ്കില് ഞാന് നാത്തൂന് പോര് പുറത്തെടുക്കും…”
“നീ കുട്ടിയെ പേടിപ്പിക്കാതെ പോയേ…” എന്ന് പറഞ്ഞു നിഷയെ തള്ളി മാറ്റി അമ്മ മുന്നിലേക്ക് വന്നു എന്റെ തോളില് പിടിച്ചു;
“മോള് പോയി കിടന്നോ. കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞിട്ട് അടുക്കളയിലോട്ടൊക്കെ കയറാം കേട്ടോ”
“അവിടെ ഗോപിയേട്ടന് നല്ല ഉറക്കമാണ്”
“നീ കുട്ടിയെ പേടിപ്പിക്കാതെ പോയേ…” എന്ന് പറഞ്ഞു നിഷയെ തള്ളി മാറ്റി അമ്മ മുന്നിലേക്ക് വന്നു എന്റെ തോളില് പിടിച്ചു;
“മോള് പോയി കിടന്നോ. കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞിട്ട് അടുക്കളയിലോട്ടൊക്കെ കയറാം കേട്ടോ”
“അവിടെ ഗോപിയേട്ടന് നല്ല ഉറക്കമാണ്”
നിഷ അടുത്തേക്ക് വന്ന് എന്നെ ഞങ്ങളുടെ കിടപ്പുമുറിയിലേക്ക് തള്ളിക്കൊണ്ട് പോയി…
“ഗോപിയേട്ടന് ഉറക്കമായത് കൊണ്ടാണ് പറഞ്ഞത്, സന്ധ്യേ, നിന്നെയും കൂടി പോയി പുതപ്പിനകത്ത് കയറി കിടക്കാന്. ഉണരുമ്പോള് ചിലപ്പോ ആള്ക്ക് നിന്നെ ആവശ്യം വരും”
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിഷ എന്നെ മുറിക്കകത്താക്കി പുറത്തുനിന്നും കതകുചാരി.
“ഗോപിയേട്ടന് ഉറക്കമായത് കൊണ്ടാണ് പറഞ്ഞത്, സന്ധ്യേ, നിന്നെയും കൂടി പോയി പുതപ്പിനകത്ത് കയറി കിടക്കാന്. ഉണരുമ്പോള് ചിലപ്പോ ആള്ക്ക് നിന്നെ ആവശ്യം വരും”
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിഷ എന്നെ മുറിക്കകത്താക്കി പുറത്തുനിന്നും കതകുചാരി.
ഇനി കഥയിലേക്ക് കടക്കട്ടെ. കല്യാണം കഴിഞ്ഞതിന്റെ മൂന്നാംദിവസം ഗോപിയേട്ടന്റെ ഒരു അമ്മാവന്റെ വീട്ടില് വിരുന്നിന്നുപോയി. അത് കുറച്ചുദൂരെ ഒരു മലയോരഗ്രാമത്തില് ആയിരുന്നു. കല്യാണംകഴിഞ്ഞ പുതുമോടിയായതിനാല് അമ്മ കാറെടുക്കാന് സമ്മതിച്ചില്ല – എന്തെങ്കിലും അപകടം ഉണ്ടായാലോ എന്ന് പേടിച്ച്. അങ്ങോട്ടേക്കുള്ള യാത്ര കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു. ഉച്ച കഴിഞ്ഞപ്പോള് മഴ തുടങ്ങി. സന്ധ്യക്ക് മടക്കയാത്രയ്ക്ക് ബസ്സില് കയറിയപ്പോള് തന്നെ ദുരിതം മനസ്സിലായി. അടുത്തുള്ള ഏതോ അമ്പലത്തിലെ ഉത്സവം കഴിഞ്ഞുള്ള തിരക്ക്. ബസ്സിനുള്ളില് മഴ വെള്ളവും ഇരുട്ടത്തെ തിക്കുംതിരക്കും…., ഒന്നും പറയേണ്ട!
ഭാഗ്യത്തിന് ഒരു വൃദ്ധനും ഭാര്യയും അവരുടെ സീറ്റിന്റെ ഇടയ്ക്കുള്ള സ്ഥലത്തേക്ക് കേറി നില്ക്കാന് സൗകര്യം ചെയ്തു തന്നു. ബസിന്റെ ജനലിലെ കമ്പിയില് ചന്തി ചാരി ഞാന് നിന്നു. എന്റെ അടുത്ത് തന്നെ, ഏതാണ്ടെന്നെതൊട്ട് ഗോപിയേട്ടനും. ഗോപിയേട്ടന് അമ്മയെ ശപിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു;
“ഈ അമ്മയുടെ ഒരു കാര്യം. കാറെടുത്ത് വന്നിരുന്നെങ്കില് എപ്പോഴേ വീട്ടിലെത്തെണ്ടതായിരുന്നു”
ഒരല്പ്പനേരം കഴിഞ്ഞപ്പോള് എന്റെ തുടയില് എന്തോ സ്പര്ശിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി. ആദ്യം എനിക്കത് എന്താണെന്ന് മനസ്സിലായില്ല. എന്തേലും ആവട്ടെ എന്ന് കരുതി ആ ചിന്ത ഉപേക്ഷിക്കാന് തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് അത് ആ സീറ്റില് ഇരിക്കുന്ന വൃദ്ധന്റെ വിരലുകള് ആണെന്ന് മനസ്സിലായത്. എനിക്ക് ദേഷ്യവും പേടിയും തോന്നി. കോളേജില് പഠിക്കുന്ന കാലത്തൊക്കെ ബസില് ദിനേനയെന്നോണം സഞ്ചരിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഒരിക്കലും ഇതുപോലൊരു അനുഭവം ഉണ്ടായിട്ടില്ല.ഞാന് കാലൊരല്പ്പം മാറ്റാന് നോക്കി.
അപ്പോള് ഏതാനും നിമിഷത്തേക്ക് മാറിയ വിരലുകള് കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള് എന്റെ ഉള്തുടകളില് വീണ്ടും സ്പര്ശിച്ചു. ഇനി കാലുമാറ്റാന് ഇടമില്ല. ഇപ്പോള് അയാള് തുടയില് തടവുകയല്ല, അമര്ത്തി പിടിക്കുക തന്നെയാണ്. ഗോപിയേട്ടനോട് പറഞ്ഞാലോ. പറഞ്ഞാല് പ്രശ്നമായി ബസ് മുഴുവന് തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കും എന്നതോര്ത്തപ്പോള് എനിക്ക് പേടിയായി. ഇവിടെ നിന്ന് മാറി നില്ക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞാലും ആള് ചോദിക്കില്ലേ എന്ത് പറ്റിയെന്ന്…
ഞാന് ഇങ്ങിനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കെ അയാളുടെ കൈപ്പത്തി എന്റെ രണ്ടു തുടകള്ക്കും ഇടയിലൂടെ മുകളിലേക്ക് സഞ്ചരിക്കാന് തുടങ്ങി. പെട്ടെന്ന് എന്റെ ശരീരം ആകമാനം ഒന്ന് വിറച്ചു. അതെ, ഇപ്പോള് അയാളുടെ വിരലുകള് ചുരിദാറിനും ഷഡിക്കും മുകളിലൂടെ എന്റെ മര്മ്മസ്ഥാനത്ത് സ്പര്ശിച്ചിരിക്കുന്നു. ഞാന് അറിയാതെ കാലകത്തിപോയി. എന്താണെന്നറിയില്ല, ദേഷ്യവും പേടിയുമല്ല ഇപ്പോള് മനസ്സില് – സുഖമുള്ള ഒരു കൌതുകം. ഇപ്പോള് അയാളുടെ വിരലുകള് തുണിക്കുള്ളില് മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന പൂറില് അമര്ത്തി തടവുകയാണ്. ആഹാ…, നല്ല സുഖം. ഞാന് കണ്ണുകള് അടച്ചു നിന്നു.
അയാളുടെ വിരലുകള് എന്തൊക്കെയോ വികൃതികള് കാണിക്കുന്നു. പൂറിന്റെ ത്രികോണത്തിലുള്ള മാംസം മുഴുവന് കൈപ്പത്തിക്കുള്ളിലാക്കി ഞെരടി പിടിച്ചു താഴേക്കുവലിക്കുന്നു. പിന്നെ അതുവിട്ട് വീണ്ടും മൃദുലമായി തലോടുന്നു. പിന്നെ പൂര്വിടവിലേക്ക് വിരലുകള് തള്ളികയറ്റാന് ശ്രമിക്കുന്നു. പിന്നെ അവിടെ പതുക്കെ അടിക്കുന്നു… ആദ്യത്തെ അപൂര്വ്വമായ പബ്ലിക് രതിലഹരിയില് എന്റെ മദനചെപ്പ് പെയ്തൊഴിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു….
ഒരല്പ്പ നേരം എന്റെ തുടയിടുക്കില് നിന്നും മാറിയ വിരലുകള് ചുരിദാര് ബോട്ടത്തില് എന്തോ ചെയ്യുന്നത് വസ്ത്രത്തിന്റെ വലിവില് നിന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഏതാനും നിമിഷങ്ങള്ക്ക് ശേഷം അയാളുടെ രണ്ടു വിരലുകള് വല്ലാത്ത ചൂടോടെ എന്റെ ഉള്ത്തുടകളില് നേരിട്ട് സ്പര്ശിച്ചപ്പോള് ഞെട്ടലോടെ ഞാന് അറിഞ്ഞു; ബോട്ടത്തിന്റെ കാലുകള് ചേരുന്നിടത്തെ തയ്യലിളക്കി തന്റെ വിരലുകള് കടക്കാന് പരുവത്തിന് അയാള് അവിടെയൊരു ദ്വാരം ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നു.
“എന്റെ കൃഷ്ണാ…” മനസ്സിന്റെ ഉള്ളില് ഞാന് അറിയാതെ ദൈവത്തെ വിളിച്ചുപോയി – ഈ മനുഷ്യന് എന്തൊക്കെയാണ് കാട്ടുന്നത്. ഒന്ന് മുന്നോട്ടു നീങ്ങിനിന്നാല് എനിക്ക് പക്ഷെ ഈ ഒളിച്ചുകളിയില് നിന്ന് രക്ഷപെടാം. പക്ഷെ വയ്യ. എന്തൊരു രസം…, എന്തൊരു സുഖം…!
അയാളുടെ നടുവിരല് ഇപ്പോള് ഷഡി വകഞ്ഞ് വശത്തേക്കാക്കി മദജലത്താല് നനഞ്ഞു കുതിര്ന്നു രോമാവൃതമായ കുഞ്ഞിപൂറിന്റെ വിടവ് തിരയുകയാണ്. ഏതാനും നിമിഷങ്ങള്ക്ക് ശേഷം അത് ലക്ഷ്യം കണ്ടു. അയാള് നടുവിരല് പതുക്കെ മുഴുവനായും ഉള്ളിലേക്ക് തള്ളികയറ്റി. എന്റെ തൊണ്ടയില് നിന്നും ഉയര്ന്ന ഒരു സീല്ക്കരത്തെ ഞാന് ചുണ്ട് കടിച്ചു അമര്ത്തി. കഴിഞ്ഞ രണ്ടു രാത്രികളില് ഒരിക്കല് പോലും ഗോപിയേട്ടന് തന്റെ കുണ്ണ എന്റെ ഉള്ളില് പൂര്ണമായും പ്രവേശിപ്പിക്കാന് സാധിച്ചിരുന്നില്ല. എന്റെ ഇറുക്കം ഗോപിയേട്ടന്റെ വഴിതടയുകയായിരുന്നു. അവിടേക്കാണ് ഈ അപരിചിതന്റെ വിരലുകള് ആദ്യമായി…
സഹിക്കാനാവാത്ത കാമലഹരിയിലായിരുന്നു ഞാന്. ഇതുവരെ അനുഭവിക്കാത്ത സുഖത്തിന്റെ ഏതോ ഞരമ്പുകള് പൊട്ടാന് തയ്യാറായി നില്ക്കുന്നത് പോലെ. ഏതോ മൃഗവാസനയുടെ മൂര്ച്ചയില്, ഇരുപ്പിനും നില്പ്പിനും ഇടയ്ക്കുള്ള ആ പൊസിഷന് ശരിയാക്കാനെന്ന വ്യാജേന ഗോപിയേട്ടന്റെ കൈകളില് പിടിച്ചു ഒന്ന് രണ്ടു തവണ അല്പ്പം മുകളിലേക്ക് ഉയര്ന്നതിന് ശേഷം ശക്തിയായി താഴേക്ക് അമര്ന്നു. പില്ക്കാലത്ത്, എന്റെ കാമകേളികളില് ഏറ്റവും ഉന്മാദദായകമായ ഒരു ഘടകമായി വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത ‘തേങ്ങാപൊതിക്കല്’ അന്ന് ഞാന് ആദ്യമായി ആ അപരിചിതന്റെ നടുവിരലില് സാധിക്കുകയായിരുന്നു.
അയാളുടെ വിരലില് മൂന്നാമത്തെ അടി അടിച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോള് എനിക്ക് എന്തോ സംഭവിച്ചു. അറിയാതെ ഞാന് തുടകള് പരസ്പ്പരം അമര്ത്തി പോയി. പേശികള് എല്ലാം വലിഞ്ഞു മുറുകി. ഓരോ രോമവും ഉണര്ന്നുനിന്ന് വിറച്ചു. മൂര്ദ്ധാവില് നിന്ന് ആരംഭിച്ച വിറയല് ഒരു മിന്നല്പിണര് പോലെ താഴേക്ക് പാഞ്ഞ് എന്റെ കാലിടുക്കില് സ്വര്ഗ്ഗവാതായനം പൊട്ടിതുറന്നു. ഒരര്ദ്ധ നിമിഷം ആ സുഖമൂര്ധന്യത്തില് എന്റെ കണ്ണില് ഇരുട്ടുകയറി. പിന്നെ വലിഞ്ഞു മുറുകിയതെല്ലാം അയഞ്ഞു. ഒരു പഞ്ഞിതൂവല് പോലെ രതിലഹരിയുടെ ആകാശത്തു ഞാന് പറന്നു നടന്നു.
എന്റെ കുഞ്ഞിപൂറില് നിന്നും ചൂടുള്ള മദജലം ഗുമുഗുമാ പ്രവഹിച്ച് അയാളുടെ വിരലുകളിലൂടെ, എന്റെ തുടകളിലൂടെ താഴേക്കൊഴുകുന്നു. ആ കാമാജലപ്രവാഹത്തിന്റെ ഒരു ചാല് എന്റെ ഇടതു കാലിലൂടെ ഒഴുകി കണങ്കാലും കഴിഞ്ഞു ബസ്സിന്റെ ലോഹപ്രതലത്തില് പടരുന്നത് ഞാന് അറിഞ്ഞു. ബോധം തെളിഞ്ഞപ്പോള് ആദ്യമായി അനുഭവിക്കുന്ന ആ സുഖത്തിനിടയ്ക്കും എനിക്ക് നാണംതോന്നി. ഇതെന്താണ് സംഭവിച്ചത്. മൂത്രമൊഴിക്കുന്ന അത്രയും ജലം തന്റെ ഉള്ളില് നിന്നും ഒഴുകിയിരിക്കുന്നു, അയാളുടെ കൈകളിലൂടെ…, ശ്ശെ….! ജീവിതത്തില് ആദ്യമായി സമ്പൂര്ണ്ണമായ രതിമൂര്ച്ച അനുഭവിക്കുകയായിരുന്നു അപ്പോള് എന്ന് മനസ്സിലാക്കാനുള്ള പരിജ്ഞാനം അക്കാര്യത്തില് അന്ന് എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
സ്വര്ഗ്ഗത്തില് നിന്നും ഭൂമിയിലേക്ക് വരുമ്പോള് അയാളുടെ രണ്ടു വിരലുകള് എന്റെ ഉള്ളിലാണെന്ന് ഞാന് അറിഞ്ഞു. ആ വിരലുകളില് ആദ്യാനുഭവത്തിന്റെ തളര്ച്ചയോടെ, കിതപ്പോടെ ഞാന് അമര്ന്നിരുന്നു. പത്തൊന്പതു വര്ഷമായി അരക്കെട്ടില് വിങ്ങിനിന്ന ഒരു മഴമേഘം പെയ്തൊഴിഞ്ഞ സുഖാലസ്യം. അപ്പോഴാണ് അയാളുടെ വിരലുകള് സാവധാനം ചലിക്കാന് തുടങ്ങിയത്. പട്ടിയുടെ വാലെന്നപോലെ അതെന്റെ പൂറിനുള്ളില് അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ആടാന് തുടങ്ങി.
എന്റെ തൊലിയില്ലാത്ത മാംസത്തിന്റെ ഉള്ഭിത്തികളില് അത് ചെറു മര്ദനങ്ങള് ഏല്പ്പിക്കാന് തുടങ്ങിയപ്പോള്, ഒരു മിനിട്ട് മുന്പ് അയഞ്ഞ പേശികളും സിരകളും വീണ്ടും തുടിച്ചുയര്ന്നു മുറുകാന് തുടങ്ങി. പെട്ടെന്നാണ് ബസ്സ് ഒരു ഗട്ടറില് വീണത്. എല്ലാവരും ഒന്ന് ഉയര്ന്നുതാണു. ആ വീഴ്ചയില് അയാളുടെ വിരലുകള് എന്റെ ഉള്ളിലെ ഏതോ സിരാകേന്ദ്രത്തില് ചെന്ന് മുട്ടി. സുഖം കൊണ്ട് എന്റെ ജീവന് പോയി…
“അമ്മേ…”
“അമ്മേ…”
എന്റെ ഉള്ളില് നിന്നും തടഞ്ഞുനിര്ത്താനാവാതെ ഒരു തേങ്ങല് ഉയര്ന്നു. ബസ്സ് ഗട്ടറില് വീണ ബഹളത്തില് പക്ഷെ ആ തേങ്ങല് അധികദൂരം കേട്ടില്ല. എന്നാല് ഗോപിയേട്ടന് കേട്ടു;
“എന്താ, എന്ത് പറ്റി?”
പുള്ളി പതുക്കെ ചോദിച്ചു.
“ഏയ്, ഒന്നുമില്ല…, പിറകില് ഒരു കമ്പി മുട്ടിയതാ. കുഴപ്പമില്ല…”
പുള്ളി പതുക്കെ ചോദിച്ചു.
“ഏയ്, ഒന്നുമില്ല…, പിറകില് ഒരു കമ്പി മുട്ടിയതാ. കുഴപ്പമില്ല…”
ഗോപിയേട്ടന് എന്നോട് സംസാരിക്കുന്നത് അയാള് അറിഞ്ഞിരിക്കും – അത്രയും നേരത്തേക്ക് എന്നെ സംസാരിക്കാന് അനുവദിക്കാന് എന്നപോലെ അയാളുടെ വിരലുകള് നിശ്ചലമായി നിന്നു. സംസാരം കഴിഞ്ഞു എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോള് പട്ടിയുടെ വാല് വീണ്ടും ഇളകാന് തുടങ്ങി. ഇപ്പോള് എന്റെ ശരീരത്തില് സംഭവിക്കുന്നത് എനിക്ക് അറിയാം. ഓരോ വിരല്ത്തുമ്പില് നിന്നും തുടിച്ചുയരുന്ന ലഹരി എന്താണെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. ആ തുടിപ്പുകള് അഗ്നിയായി എന്റെ ഞരമ്പുകളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചു അടിവയറ്റിലേക്കെത്തി എന്റെ യോനീദളങ്ങള് പിളര്ന്നു മദജലപ്രവാഹമായി ഒലിക്കാന് പോകുന്ന എന്റെ കാമമാണ് അതെന്നെനിക്കറിയാം. കാരണം ഒരു തവണ ഞാനത് അനുഭവിച്ചു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തികൊണ്ട്, അതിനെക്കാളേറെ നിരാശപ്പെടുത്തികൊണ്ടും പെട്ടെന്ന് അയാള് കൈകള് പിന്വലിച്ചു.
“ശീ………, ചതിയാ….!”
“ശീ………, ചതിയാ….!”
കാമം മുറിഞ്ഞ സ്ത്രീയുടെ അസ്വസ്ഥത മനസ്സില് അറിയാതെ ഒരു ശാപവാക്കായി കിനിഞ്ഞു.
പെട്ടെന്നാണ് ഞെട്ടലോടെ മനസ്സില് ഒരു ചിന്ത കടന്നു വന്നത്. എന്തായിരിക്കും അയാള് പെട്ടെന്ന് കൈമാറ്റി കളഞ്ഞത്. ഈശ്വരാ, അയാളുടെ വിരല്പ്രയോഗം ആരെങ്കിലും കണ്ടിരിക്കുമോ? ഞാന് പതുക്കെ മുഖമുയര്ത്തി ആദ്യം ഗോപിയേട്ടനെ നോക്കി. ഭാഗ്യം, പുള്ളി എന്റെ തലയ്ക്കു മുകളില് രണ്ടു വശത്തുകൂടെയും ബസ്സിന്റെ ജനലിന്റെ ഭാഗത്ത് കൈകുത്തി എന്നെ ഏതാണ്ടൊരു വലയത്തിനുള്ളില് സുരക്ഷിതയാക്കി എന്ന വിശ്വാസത്തില് മുന്നിലേക്ക് നോക്കി നില്ക്കുകയാണ്. തനിക്കിതുവരെ ശരിക്കൊന്നു അനുഭവിക്കാന് പറ്റാത്ത, തന്റെ മാത്രമായ, ഏറ്റവും സുരക്ഷിതമാവേണ്ട ആ ചെറുദ്വാരത്തില് ഏതോ ഒരപരിചിത വൃദ്ധന്റെ വിരലുകള് പ്രവേശിച്ച് കാട്ടിയ വികൃതികള് പാവം പക്ഷെ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല.
ഞാന് ആ വൃദ്ധന്റെ ഭാര്യയായിരിക്കാന് സാധ്യതയുള്ള സ്ത്രീയെ നോക്കി. അയാളുടെ തോളില് തലവച്ച് അവര് സുഖ ഉറക്കത്തിലാണ്. പിന്നിലെ സീറ്റില് ഇരിക്കുന്നവരെ നോക്കി. ഇരുട്ടത്ത് അവരുടെ മുഖങ്ങള് വ്യക്തമായി കാണാന് പറ്റുന്നില്ല. പക്ഷെ ഞാന് ചുരിദാര് ഷോളിട്ട് നല്ലപോലെ മറച്ചിരിക്കുന്ന അരകെട്ടിന്റെ വശങ്ങളിലൂടെ അവര്ക്ക് ഈ ഇരുട്ടത്ത് ഒന്നും കാണാന് പറ്റില്ല എന്ന് ഞാന് ഉറപ്പിച്ചു.
രസച്ചരട് പകുതിയില് മുറിച്ച്, കൈമാറ്റിയതിന്റെ അമര്ഷം അയാളെ അറിയിക്കാന്, എത്ര തടഞ്ഞിട്ടും പറ്റാതെ, ഞാന് അയാളുടെ മുഖത്തേക്കൊന്നു ഇടകണ്ണിട്ട് നോക്കാന് തുടങ്ങുന്ന നേരത്ത് എന്റെ പൂറിതളുകളില് അയാളുടെ വിരല്സ്പര്ശം വീണ്ടും അറിഞ്ഞു. ഒരു സ്പര്ശത്തിന് ഇത്രയും സന്തോഷം തരാനാവും എന്ന് അപ്പോഴാണ് മനസിലായത്. പൂറിന്റെ ഇതളുകളിലേ പക്ഷെ ആ വിരലുകള് സ്പര്ശിച്ചുള്ളൂ. വിരലുകള് വിടര്ത്തിയ ദ്വാരത്തിലൂടെ അകത്തേക്ക് പതുക്കെ പ്രവേശിക്കാന് തുടങ്ങിയത് മറ്റെന്തോ ആണ്. എന്റെ പരദേവതകളെ…, ഈ കിളവന് എന്തൊക്കെയാണ് ഈ കാണിക്കുന്നത്. പെട്ടെന്ന് എനിക്ക് ഓര്മ്മവന്നു, അയാള് സീറ്റിന്റെ വശത്തായി വച്ചിരുന്ന പച്ചക്കറി സഞ്ചിയുടെ മുകളിലായി കണ്ട ഒരു പടല പഴം. അതെ, ഇപ്പോള് എനിക്ക് അറിയാന് പറ്റുന്നുണ്ട്, എന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് പതുക്കെ പതുക്കെ പ്രവേശിക്കുന്നത് അതില് ഒരു പഴമാണ്. ഞാന് സകല ദൈവങ്ങളെയും വിളിച്ചു പ്രാര്ഥിച്ചു…, എന്തിനു വേണ്ടിയാണ് പ്രാര്ത്ഥിച്ചത് എന്ന് പക്ഷെ എനിക്കറിയില്ല.
അയാള് ആ പഴം അവിടുന്ന് എടുത്തു മാറ്റണമേ എന്നോ? അതോ ഒന്നും ആരും കാണരുതേ എന്നോ? അതോ ഈ സുഖം ഒരിക്കലും അവസാനിക്കരുതേ എന്നോ? എന്തായാലും തേനോഴുകി കുതിര്ന്ന എന്റെ കളിചെപ്പില് ഏതാനും നിമിഷങ്ങള്ക്കകം അയാള് ആ പഴം മുഴുവനായി തള്ളികയറ്റി. ഇപ്പോള് പഴം മുഴുവന് ഉള്ളിലാണ് – കടയ്ക്കലെ ചെറിയ തണ്ടില് മാത്രമാണ് അയാളുടെ പിടുത്തം. അയാള് പതുക്കെ തണ്ടില് പിടിച്ചു പഴം ഇളക്കാന് തുടങ്ങി. ഒരല്പ്പനേരം ഒഴുക്കുനിലച്ച എന്റെ മദനപൊയ്കയില് നിന്നും വീണ്ടും തേനൊലിക്കാന് തുടങ്ങി. അവാച്യമായ അനുഭൂതിയുടെ തേരേറി ഞാന് വീണ്ടും ആകാശത്തിലെ സ്വപ്നലോകങ്ങളിലൂടെ പറന്നു…
പെട്ടെന്ന് ചീന്തുളി കൊണ്ടത് പോലെ സിരകളിലൂടെ ഒരു വേദന പാഞ്ഞു. ഞാന് പുളഞ്ഞുപോയി. ഒരര്ദ്ധ നിമിഷമെടുത്തു അതെന്താണെന്ന് മനസിലാവാന്; അയാളുടെ ഏതോ ഒരു വിരല് എന്റെ മലദ്വാരത്തെ തുരന്ന് അകത്തേക്ക് കയറിയിരിക്കുന്നു. ഞാന് വേദന കടിച്ചമര്ത്തി. കൂതിയിലുള്ള വിരല് അനക്കാതെ മറ്റൊരു വിരല്കൊണ്ട് അയാള് പൂറിനുള്ളിലെ പഴം അനക്കാന് തുടങ്ങി. പൂര് സുഖിക്കാന് തുടങ്ങിയപ്പോള് ഗുദത്തിലെ വേദന കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു വന്നു. എനിക്ക് എന്നെ തന്നെ വിശ്വസിക്കാനായില്ല. പൂറില് പഴവും കൂതിയില് വിരലും. ഇവിടെ രണ്ടിടത്തും ഉള്പ്രദേശങ്ങളില് ഒരിക്കലും ഞാന് എന്റെ വിരലുകള് കൊണ്ട് പോലും സ്പര്ശിച്ചിട്ടില്ല. എന്നിട്ടിപ്പോള് കല്യാണത്തിന്റെ മൂന്നാം ദിവസം ഏതോ അപരിചിതന്…
ഇപ്പോളയാള് വിരുതോടെ പഴവും കൂതിയിലെ വിരലും ഇളക്കാന് തുടങ്ങി. കൂതിയില് വേദനയല്ല, ഇക്കിളിയെന്നോ സുഖമെന്നോ വേര്തിരിച്ചറിയാനാവാത്ത ഒരനുഭൂതി. പൂറിലാണെങ്കില് വീണ്ടും തിളയ്ക്കുന്ന ലാവ. ഞാന് പാതിബോധത്തിലായി. എന്നില് നിന്നും കാമം തേനായി പെയ്തിറങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു. ഞാന് മറ്റേതോ ലോകത്ത് ഒരു മാലാഖയെ പോലെ പറന്നു നടന്നു…
“ചാവടികുന്ന് ഇറങ്ങാനുള്ളവര് മുന്നോട്ടു വന്നേ…” ദൂരെ എവിടെ നിന്നോ കണ്ടക്ടറുടെ വിളി…
“വാ…” ഗോപിയെട്ടാന് എന്റെ കൈകളില് പിടിച്ചു വലിച്ചുകൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു. ഒരര്ദ്ധനിമിഷം കൊണ്ട് അയാളുടെ വിരലുകള് എന്റെ ശരീരത്തില് നിന്നും വേര്പെട്ടു. ഞാന് ഞെട്ടിപ്പോയി…, അയാള് പഴം എടുത്തുമാറ്റിയിട്ടില്ല. മാത്രവുമല്ല, അയാള് കൂതിയില് നിന്നും വിരലൂരിമാറ്റിയപ്പോള് പൂര്വസ്ഥിതിയിലായ ഷഡി പഴത്തെ പൂറിനുള്ളില് ഭദ്രമാക്കി ഉറപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. സകല ദൈവങ്ങളെയും വിളിച്ചുകൊണ്ട് എങ്ങിനെയൊക്കെയോ ഗോപിയേട്ടന്റെ പിറകെ ഞാന് ബസ്സിന്റെ വാതിലിലേക്ക് ആള്ക്കാരുടെ ഇടയിലൂടെ നടന്നു.
പുറത്തു മഴ ചാറുന്നുണ്ടായിരുന്നു, ഞങ്ങള് രണ്ടുപേരും കുടയുടെ ഉള്ളില് ചേര്ന്ന് നടന്നു. എനിക്ക് വേച്ചുവേച്ചേ നടക്കാന് പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അല്ലെങ്കില് തന്നെ പൂറിനകത്തൊരു പഴവുംവച്ച് ഏതു പെണ്ണിനാണ് നടക്കാന്പറ്റുക. ഗോപിയേട്ടന്റെ കയ്യില് പിടിച്ചുതൂങ്ങി എങ്ങിനെയോ അടികള് വച്ചു. ഞാന് ആവുന്നത് മുക്കി നോക്കി, പുറത്തേക്കു ചാടിക്കാന് – ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല. ഒരു കുണ്ണയും ഇതുവരെ പൂര്ണ്ണമായി കടന്ന് വികസിപ്പിച്ചെടുക്കാത്ത ആ അരുമപൂറിന്റെ ഇറുകിയ ഭിത്തികളെ വകഞ്ഞു പുറത്തേയ്ക്കുവരാന് ആ പഴത്തിനായില്ല. മദജലം കൊണ്ട് കുതിര്ന്ന എന്റെ പുത്തന് ഷഡിയുടെ ഇറുക്കം അത്തരത്തിലുള്ള എല്ലാ സാധ്യതകളെയും ഇല്ലാതാക്കുകയും ചെയ്തു. ഭാഗ്യം, മഴയും ഇരുട്ടും ആയത്. നാട്ടുവഴി പൂര്ണമായും വിജനമാണ്.
“നീയെന്താ സന്ധ്യേ വല്ലാതെ നടക്കുന്നത്, വയ്യായ്ക വലതും ഉണ്ടോ?”
ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടി. എന്റെ നവവരനോട് എന്ത് മറുപടി പറയും. ബസ്സില് വച്ച് ഏതോ കിളവന് തന്റെ നവവധുവിന്റെ പൂറ്റില് പഴം കയറ്റി വിട്ടിരിക്കുകയാണെന്നോ? ഗോപിയേട്ടന് അറിഞ്ഞാല് ഉണ്ടായേക്കാവുന്ന പ്രതികരണമോര്ത്ത് എന്റെ മനസ്സിലൂടെ ഒരു വെള്ളിടി പാഞ്ഞു.
“എനിക്ക് മുള്ളാന് മുട്ടിയിട്ടു വയ്യ ഗോപിയേട്ടാ…”
ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടി. എന്റെ നവവരനോട് എന്ത് മറുപടി പറയും. ബസ്സില് വച്ച് ഏതോ കിളവന് തന്റെ നവവധുവിന്റെ പൂറ്റില് പഴം കയറ്റി വിട്ടിരിക്കുകയാണെന്നോ? ഗോപിയേട്ടന് അറിഞ്ഞാല് ഉണ്ടായേക്കാവുന്ന പ്രതികരണമോര്ത്ത് എന്റെ മനസ്സിലൂടെ ഒരു വെള്ളിടി പാഞ്ഞു.
“എനിക്ക് മുള്ളാന് മുട്ടിയിട്ടു വയ്യ ഗോപിയേട്ടാ…”
തളര്ച്ചയോടെ ഗോപിയേട്ടന്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാന് പറഞ്ഞു. പെട്ടെന്ന് അങ്ങിനെ ഒരു കള്ളം എങ്ങിനെയോ നാവിന് തുമ്പില് വന്നത് രക്ഷയായി എന്ന് പറഞ്ഞാല് മതിയല്ലോ.
ഗോപിയേട്ടന് ചിരിച്ചു;
ഗോപിയേട്ടന് ചിരിച്ചു;
“ഹാ, അതിനാണോ ഈ വിമ്മിഷ്ടം. ഇപ്പോ ഈ ഇടവഴിയില് ആരാ ഉള്ളത്. വാ, അങ്ങോട്ട് ആ സൈഡിലോട്ടു നിന്നിട്ട് മുള്ളിക്കോ”
“അയ്യേ, എനിക്ക് വയ്യാ…”
“സാരമില്ല പെണ്ണെ. ഇത് വഴി ആരും വരില്ല. നീ വാ…”
“വേണ്ട വേണ്ട, എങ്കില് ഗോപിയേട്ടന് ഇവിടെ നില്ക്ക്. ഞാന് ഒറ്റയ്ക്ക് പൊയ്ക്കോളാം…”
“അയ്യേ, എനിക്ക് വയ്യാ…”
“സാരമില്ല പെണ്ണെ. ഇത് വഴി ആരും വരില്ല. നീ വാ…”
“വേണ്ട വേണ്ട, എങ്കില് ഗോപിയേട്ടന് ഇവിടെ നില്ക്ക്. ഞാന് ഒറ്റയ്ക്ക് പൊയ്ക്കോളാം…”
“ഹ, മഴ പെയ്യല്ലേ. ഞാനും വരാം. ഇഴജന്തുക്കളും കാണും”
“വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞില്ലേ. ഗോപിയേട്ടന് ഇവിടെ നിലക്ക്. ആരേലും വരാണെങ്കില് പറയണേ. നാണംകെടുത്തല്ലേ…”
ഞാന് ചാറ്റമഴയിലൂടെ നാട്ടുവഴിയുടെ വശത്തുള്ള വാഴത്തോട്ടത്തിലെ പൊന്തയുടെ ഇരുട്ടിലേക്ക് പയ്യെ ഇറങ്ങി.
“അധികം ഉള്ളിലേക്ക് പോകേണ്ട കേട്ടോ…” പിന്നില് നിന്നും ഗോപിയേട്ടന് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.
“വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞില്ലേ. ഗോപിയേട്ടന് ഇവിടെ നിലക്ക്. ആരേലും വരാണെങ്കില് പറയണേ. നാണംകെടുത്തല്ലേ…”
ഞാന് ചാറ്റമഴയിലൂടെ നാട്ടുവഴിയുടെ വശത്തുള്ള വാഴത്തോട്ടത്തിലെ പൊന്തയുടെ ഇരുട്ടിലേക്ക് പയ്യെ ഇറങ്ങി.
“അധികം ഉള്ളിലേക്ക് പോകേണ്ട കേട്ടോ…” പിന്നില് നിന്നും ഗോപിയേട്ടന് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.
ചേര്ന്നുനില്ക്കുന്ന രണ്ടു വാഴകളുടെ ചാഞ്ഞുകിടക്കുന്ന ഇലകളുടെ മറവില്, പൂര്ണ്ണമായ ഇരുട്ടില്, ഗോപിയേട്ടന് ഒട്ടും കാണില്ലെന്ന് ഉറപ്പായ ഇടത്ത് ഞാന് നിന്നു. ചുരിദാര് ബോട്ടത്തിന്റെ കെട്ടഴിച്ച് അതും ഷഡിയും തുടയിലൂടെ മുട്ടിലേക്ക് ഉരിഞ്ഞു വച്ചു. പിന്നെ ടോപ്പിന്റെ പിന്ഭാഗവും തറയിലെ മഴനനഞ്ഞ മണ്ണില് വീഴാതെ മുന്നിലേക്കെടുത്ത് പിടിച്ചതിനു ശേഷം കാലുകള് വിടര്ത്തി കുന്തിച്ചിരുന്നു. തുടയിടുക്ക് വിടരുമ്പോള് പഴം താനേ പുറത്തേയ്ക്ക് വരും എന്ന് കരുതിയ എനിക്ക് തെറ്റി. ഇറുകിയ പൂര്ഭിത്തികള് അതിനെ സുരക്ഷിതമായി ഉള്ളില് തന്നെ പരിരക്ഷിച്ചു. ഞാന് എന്റെ ഇടതു കൈ താഴേക്ക് കൊണ്ട് പോയി. മുറുകിയിരിക്കുന്ന പൂര്ദളങ്ങളുടെ നേര്ത്ത വിടവിലൂടെ തിങ്ങിഞെരുങ്ങി പഴത്തിന്റെ കടയ്ക്കലെ തണ്ട് മാത്രം അല്പ്പം പുറത്തേക്ക് തള്ളിനില്ക്കുന്നതില് ഞാന് സ്പര്ശിച്ചു. തൊട്ടപ്പോള് ഉള്ളിലെ പഴം ഒന്ന് ഇളകി.
“ആഹ്..” സുഖത്തിന്റെ ഒരു വീചി സിരകളിലൂടെ വീണ്ടും പാഞ്ഞു.
എനിക്കായി കാത്തു നില്ക്കുന്ന ഗോപിയേട്ടനെ ഒരല്പ്പനേരത്തേയ്ക്ക് മറന്ന് കണ്ണുകളടച്ചു ഞാന് ആ തണ്ടില് പിടിച്ചുകുലുക്കി ആ പഴം നല്കുന്ന കാമസുഖത്തിന്റെ അപൂര്വ്വലഹരി ഒന്നുകൂടി അനുഭവിച്ചു. ബസ്സിലെ ഇരുട്ടില് അക്ഷോഭ്യനായിരുന്നു എന്നെ അവാച്യമായ രതിസുഖത്തിന്റെ കൊടുമുടി കയറ്റിയ അപരിചിതനായ ആ വൃദ്ധന്റെ മുഖം ഒരു നിമഷം മനോമുകുരത്തില് തെളിഞ്ഞു. പിന്നെ പതുക്കെ പഴം പുറത്തേക്കു വലിച്ചു. പൂറിന്റെ പകുതിയോളം എത്തിയപ്പോള് കൈ മാറ്റിയതിനു ശേഷം ഞാന് മുക്കി മുക്കി പഴം പുറത്തേക്കു ചാടിച്ചു.
മഴനനഞ്ഞ് കുതിര്ന്ന ചെമ്മണല് പ്രതലത്തിലേക്ക് ആ പഴം ഞെട്ടറ്റു വീണു. അതുള്ളില്നിന്നും പോയപ്പോള് അമൂല്യമായ എന്തോ നഷ്ടപ്പെട്ടതുപോലെ തോന്നി. എന്തായാലും ഗോപിയേട്ടനോട് പറഞ്ഞത് നിവര്ത്തിക്കാന് അതിനു ശേഷം ഞാന് “ശൂ….” എന്ന് നീട്ടി മുള്ളി. താഴെവീണ പഴത്തിനു മുകളിലേക്ക് ചൂടുള്ള സ്വര്ണ്ണജലം ചീറ്റിതെറിച്ച് ചിതറി.
അന്ന് രാത്രി ഗോപിയേട്ടന്റെ കുണ്ണ ആദ്യമായി എന്റെ പൂറിന്റെ ഉള്ളറകളിലേക്ക് പൂര്ണ്ണമായി പ്രവേശിക്കുകയും എന്റെ ഗര്ഭപാത്രത്തില് ആദ്യത്തെ പാലഭിഷേകം നടത്തുകയും ചെയ്തു.
പിറ്റേന്ന് രാവിലത്തെ ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞപ്പോള്, പാത്രങ്ങള് പിറക്കുകയായിരുന്ന അമ്മയോടായി ഗോപിയേട്ടന് പറഞ്ഞു;
“ഇന്നലെ രാത്രി പാലിന്റെ കൂടെ തന്ന ആ രസകദളിയുടെ ബാക്കിയുണ്ടെങ്കില് ഒന്നുരണ്ടെണ്ണം എടുത്തേ. നല്ല രുചിയായിരുന്നു…”
എന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ ഒരു മിന്നല്പിണര് പാഞ്ഞു. കൃഷ്ണാ ചതിച്ചോ…!
“പഴമോ? നിനക്കെന്താ വട്ടായോ. ഇവിടെ ഇ
No comments:
Post a Comment