ഇന്നു ക്ഷേത്രം ഉത്സവം അവസാനിക്കുകയാണു. ആറാട്ടു കഴിഞ്ഞല് പിന്നെ ആയിരത്തൊന്നു ആചാരവെടി (കതിന) മുഴങ്ങും. രാത്രി ഒരു മണിയോടെ ഉത്സവം കഴിയും പിന്നെ മടങ്ങാം. ക്ഷേത്രം മുതല് കുറച്ച് അപ്പുറമുള്ള പുഴവരെ ആണു ആറാട്ടു എഴുന്നള്ളത്തു. വഴിയുടെ ഇരുവശത്തും ധാരളം പെണ്കൊടിമാരെ കാണം. എന്തെല്ലം ഏതെല്ലം തരങ്ങള്. പല വലിപ്പത്തിലുള്ളത്, പലതരത്തിലുള്ളത് അതെല്ലാം കാലിനിടയില് ഒളിപ്പിച്ചുവെച്ചിരിക്കുകയണു കള്ളികള്.
ഏനിക്ക് അന്നു പതിനെട്ടു വയസ്സു പ്രായം. നാടുവാഴി തമ്പുരാന്റെ ഏക മരുമകന്. അടുത്ത രാജ്യാവകാശി. അന്നു മരുമക്കള്ക്കണു സ്താനം. പക്ഷെ പിന്നീടു സ്വാതന്ത്യ്ര സമരവും ജനാധിപത്യവും കാരണം പില്ക്കാലത്ത് എനിക്കു രാജാവാകാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ആ കണ് വേറെ. വീട്ടിലും അടുത്ത ബന്ധുക്കളും എന്നെ ‘ഉണ്ണി’ എന്നും മറ്റുള്ളവര് ‘കൊച്ചുതമ്പുരാന്’ എന്നും കളിച്ചുവന്നു. ഈ വയസില് എനിക്കു നല്ല കായബലം (ആരോഗ്യം) ഉണ്ടായിരുന്നു. രാജ്യാവകാശി ആയതിനല് മെയîഭ്യാസങ്ങളും ആയോധനമുറകളും കൂടി വശമാക്കിയിരുന്നു. ഉത്സവം കഴിഞ്ഞു വീട്ടിലെക്കു മടങ്ങുമ്പോള് ഞാന് ഒറ്റക്കായിരുന്നു. പെട്ടെന്നു പിന്നില് നിന്നൊരു ശബ്ദം.
-ചെറ്യമ്പ്രാന് എന്നെ ഒന്നു വീട്ടിലാക്കിത്തരുമൊ.
ഞാന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അതു സ്വര്ണത്തെ ഭാനുമതിയമ്മയായിരുന്നു.
-ശരി വന്നോളു ഞാന് ആക്കിത്തരാം.
ഞാന് ചൂട്ടുമായി മുന്നില് നടന്നു. ഭാനുമതിയെ ഞാന് പലപ്പോഴും ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടു. അല്പ്പം തടിച്ച ശരീരം. വെളുത്ത നിറം. നല്ല ഭങ്ങിയുള്ള കാമോദ്ദീപകമയ മുഖം. മിക്കവാറും കണ്ണ് എഴുതിയിരിക്കും. ഇടക്കു മുറുക്കുന്ന (വെറ്റില) സ്വഭാവം ഉള്ളതുകൊണ്ടു മിക്കവാറും ചുവന്നു തുടുത്തിരിക്കുന്ന ചുണ്ടുകള്. കീഴ്ചുണ്ടു കുറച്ചു പരന്നു മലര്ന്നിരിക്കും. ഇടക്കു എന്നെ കാണുമ്പോള് ശ്ര്ംഗാരåഭാവത്തൊടെ അവരുടെ ചുവന്നു കൂര്ത്ത കൊച്ചു നാക്കു പുറത്തേക്കു നീട്ടാറുണ്ട്. വലിയ മാംസളമായ ചന്തികള്. മുണ്ടിനു താഴെ ഒന്നര ഉടുക്കുന്നതുകൊണ്ടു അവയുടെ വലിപ്പവും ഇടയിലുള്ള തോടിന്റെ ആഴവും നീളവും കൂടി മനസ്സിലാക്കാം.
മനോഹരവും മ്രിദുലവുമായ കൈകള്. വിസ്ത്താരമേറിയ കടി പ്രദേശം. മുണ്ടിന്റെ മെല്ഭാഗത്തുകൂടി നോക്കാന് വെമ്പുന്ന, ആഴം കുറവാണെങ്കിലും അല്പ്പം പരന്ന പുക്കിള് ചുഴിയുടെ ഒരു ഭാഗം കാണം. മാറത്തു നാളികേരത്തിന്റെ മുറി കമിഴ്ത്തിവെച്ച പോലുള്ള, ഒരു കൈപ്പത്തിയില് ഒതുങ്ങുന്നതും മുകളിലേക്കു കൂര്ത്തു നില്ക്കുന്നതുമായ മുലകള്. പാടം കടന്നു വേണം ഭാനുമതിയെ വീട്ടിലാക്കാന്. തോട്ടു വരമ്പിലൂടെ നടക്കുമ്പോള് ഞാന് പറഞ്ഞു
– ചേര്ന്നു നടന്നോളു അല്ലെങ്കില് വെളിച്ചം കാണില്ല.
അവര് എന്നോടു മുട്ടിയുരുമ്മി നടക്കാന് തുടങ്ങി. കുറച്ചു ദൂരം നടന്നു. അവരുടെ ശ്വാസത്തിന്റെ ഒച്ച എനിക്കു കേള്ക്കാമായിരുന്നു. ശ്വസഗതിക്കനുസരിച്ചു മുകളിലെക്കു അല്പ്പം പൊങ്ങിയ മുലകള് ഉയര്ന്നു താണു. ഇടക്കു അവര് കീഴ്ച്ചുണ്ടു കടിക്കുന്നതും നാവു കൊണ്ടു ചുണ്ടു നനക്കുന്നതും കാണാമയിരുന്നു.
– അയ്യോ !!!
പെട്ടെന്നു അവര് കാല് വഴുതി വീഴാന് പോയി. ഞാന് അവരെ ഇടതു കൈ കൊണ്ടു അടക്കി പിടിച്ചു. പിടുത്തത്തില് അവരുടെ ചന്തിയില് ഒന്നു അമര്ത്തി ഞരിക്കാനും മറന്നില്ല. എന്തു മംസളമായ ഗോളങ്ങള്. പിടിച്ചപ്പോള് അവരുടെ മുഖം എന്റെ ഇട നെഞ്ചിനു നേരെയായിരുന്നു.
നൊടിയിടയില് ഭാനു എന്റെ ഇടത്തെ മുലക്കണ്ണില് ഞെട്ടിനു താഴെയായി കൂര്ത്ത നാവു കൊണ്ടു ഒന്നു കോറി. എന്റെ ശരീരത്തില് കൂടി ഒരു മിന്നല് പഞ്ഞു പോയി. ലങ്കോട്ടി കെട്ടിയിരുന്നതു കൊണ്ടു അരയില് ഇരുമ്പുലക്ക ചില ശക്ത്തി പ്രകടനങ്ങല് നടത്തിനോക്കിയെങ്കിലും പുറത്തേക്കു അറിയിക്കാതെ കഴിഞ്ഞു. അവളുടേതു ഒരു മര്മ്മ പ്രയോഗം തന്നെ ആയിരുന്നു.
– നല്ല കരുത്തനാണല്ലൊ, അവര് പറഞ്ഞു.
അതു കേട്ടെങ്കിലും ഞാന് അപ്പൊഴും മറ്റേതോ ലോകത്തിലായിരുന്നു. അവരെ വീട്ടിലെത്തിച്ചു ഞാന് മടങ്ങാതെ ചുറ്റിപ്പറ്റി നില്ക്കുന്നതു കണ്ടപ്പൊള് ഭാനുമതി ചോദിച്ചു.
– എന്തു പറ്റി ? പോകുന്നില്ലേ ?
– എന്റെ കരുത്തിനെകുറിച്ചു ചോദിച്ചില്ലെ. അതൊന്നു അറിയിച്ചിട്ടു പോകമെന്നു കരുതി.
– അയ്യോ . അതു വേണ്ടാ.
ഞാന് അതുകേട്ടു തല താഴ്ത്തി നിന്നു. അവര് അടുത്തു വന്നു.
– എന്നോടു വിരോധം ഒന്നും തോന്നരുതു. ഇന്നു സേനാനായകന്റെ എഴുന്നള്ളത്തു ഉള്ള ദിവസമാണു. ഇവിടെ മാസത്തില് ഒരുദിവസം അദ്ദേഹം പതിവാണു.
വാര്ത്തമാനത്തിനിടയില് അവരുടെ കൈ എന്റെ പുക്കിളിനു താഴെ രോമരാജികളില് ഇക്കിളിയിട്ടു പരതി.. വീണ്ടും എന്റെ വികാരം ഉണര്ന്നു.
– വേഗം പൊയ്ക്കോളു. ആ കാര്യസ്തന് നാണു കണ്ടാല് പിന്നെ ഓരോ പ്രശ്നമാകും.
– ശരി
ഞാന് നിരശയോടെ നടന്നു നീങ്ങി. ദൂരെåവെളിച്ചം കണ്ടു. കോമക്കുറുപ്പിന്റെ വരവാണു. കൂടെ നാണു നായരും ഉണ്ടു. ഞാന് ചൂട്ടു കെടുത്തി തോട്ടിലേക്കു എറിഞ്ഞു. എന്നിട്ടു ഒരു മാവിന് കൊമ്പില് കയറി ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു. അവിടെനിന്നു ഭാനുവിന്റെ കിടപ്പറയും കട്ടിലും ശരിക്കു കാണാം.
– ആരുമില്ലേ ? പടക്കുറുപ്പു ചോദിച്ചു.
ഭാനുമതി വതില് തുറന്നു പുറത്തു വന്നു.
– എഴുന്നെള്ളിയാലും.
അയാള് അകത്തു കയറ്റി വാതില് അടച്ചു. നാണു നായര് വാരാന്തയിലെ പൊടി തട്ടി അവിടെ കിടന്നു. ഞാന് കുറുപ്പിന്റെ കേളികള് കാണാന് മാവിന്മേല് ഇരിപ്പായി.
(തുടരും..)
No comments:
Post a Comment