നല്ല കാഴ്ച്ച

മോള് ഇവിടെ വാ......എത്ര സ്നേഹത്തോടെയാണ് ആ വിളി. പ്രവീണേട്ടനാണ്. എന്നെക്കാണുമ്പോൾ മൂപ്പർക്ക്  വലിയ സ്നേഹമാണ്. പൊക്കിയെടുത്ത് ഉമ്മവെയ്ക്കും.
എന്റെ പ്രായമുള്ള മകളുണ്ട് മൂപ്പർക്ക്. ദിവ്യ. അവളും ഞാനും ഒരേ ക്ളാസ്സിലാണ് പഠിക്കുന്നത്.
അഞ്ചാം ക്ളാസ്സിൽ. പ്രവീണേട്ടൻ ഇടയ്ക്കൊക്കെ മുട്ടായി കൊണ്ടത്തരും. മടിയിലിരുത്തി
വാത്സല്യത്തോടെ ഓരോന്ന് ചോദിക്കും.
"എന്താ പ്രവീണെട്ടാ"
"നീ ഇവിടെ വാടീ." ഞങ്ങളുടെ വീട് അടുത്തടുത്താണ്. അവിടെ ചേച്ചിയും ദിവ്യയും
പ്രവീണെട്ടനും മാത്രേള്ളൂ. ചേച്ചിക്ക് ജോലിയുണ്ട്. പി.ഡബ്ളിയു.ഡി. യിലാണത്രെ.
വീട്ടിൽ ചെന്നപ്പോൾ പ്രവീണേട്ടൻ മാത്രേള്ളു.
"ദിവ്യയും ചേച്ചിയും എവിടെ?"
"അവരുണ്ടെങ്കിലെ നീ ഇവടെ വരൂ?"
"അല്ല. വെറുതെ ചോദിച്ചതാ"
"ന്നാ.. ഇവടെ വാ" ഏട്ടന്റെ പിന്നാലെ ഞാൻ അകത്തേയ്ക്ക് ചെന്നു.
"ഞാൻ എന്താ അനക്ക് തിന്നാൻ തര്വ..." മൂപ്പർ ടിന്ന് തുറന്ന് രണ്ട് ബിസ്ക്കറ്റ് എടുത്തു തന്നു.
"ഇനി ദാ ...ഇവടെ ഇരിക്ക്" എന്നെ പിടിച്ചു സോഫയിൽ ഇരുത്തി.
"ഞാൻ അന്നോട് ഒരു ചോദ്യം ചോദിക്കട്ടെ? ഉത്തരം പറഞ്ഞാൽ നല്ലൊരു
സമ്മാനം തരും"
"എന്താ ചോദ്യം?"
"ആണുങ്ങക്ക് പാലുണ്ടാവോ.. അതാണ്‌ ചോദ്യം?"
എനിക്ക് ചോദ്യം മനസ്സിലായില്യ.
"പ്രവിയേട്ടൻ പറയിണത് ഇനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല"
"അതായത്, എല്ലാ മൃഗങ്ങളിലും പെണ്ണുങ്ങൾക്കല്ലേ മുലപ്പാലുള്ളത്.
പയ്യി..ആട്,  എരുമ...ഇതൊക്കെ പെണ്ണുങ്ങളാ. അവറ്റിന്റെ മൊല കറന്ന്ട്ടല്ലേ
ഇന്പക്ക് പാല് കിട്ടണത്. മനുഷ്യന്മാരെ പെണ്ണുങ്ങൾക്കും പാലുണ്ട് ...ല്ലേ.
ഇയ് അമ്മേന്റെ മൊല കുടിച്ചല്ലേ വളർന്നത് .. അതനക്കോർമ്മയുണ്ടോ?"
"ഇല്ല. ഞാൻ പറഞ്ഞു"
"ണ്ടാവൂല.  പെണ്ണുങ്ങള് കുട്ട്യാക്ക് മൊല കൊടുക്കണത് യ്യ് കണ്ട്ട്ടുണ്ടോ?"
"ങ്ഹാ.....ണ്ട് ....രമ്യചേച്ചി.."
"മൊലപ്പാല് കണ്ടുട്ടുണ്ടോ?"
"ണ്ട് .....അനിയേട്ടന്റെ കണ്ണില് കരട് പോയപ്പോ രമ്യെച്ചീന്റെ
മൊലപ്പാല് ഒഴിയ്ക്കണത് കണ്ട്"
"അങ്ങനെ, പെണ്ണുങ്ങക്കാണ് പാലുള്ളത്. ന്നാല് ആണുങ്ങക്കും ണ്ട് പാല്:"
"അത് വെറുതെ." ഞാൻ എതിർത്തു
"ബെറ്റിനുണ്ടോ" ഏട്ടൻ ചോദിച്ചു.
"ഇല്ല. പക്ഷെ ഇനിക്ക് തോന്ന്ണില്ല്യ"
"അന്റെ സംശയം ഞാൻ തീർത്ത്‌ തരാം."
"എങ്ങനെ? നായേന്റെയും കാളെന്റ്യും മേത്തുന്നു ഇടുത്തിട്ടോ?"
"എന്തിനാ അതിന്റെ ആവശ്യം? ഇന്റെ മേത്തുണ്ടല്ലോ"
"അതിനു പ്രവിയേട്ടന് പെണ്ണുങ്ങളെ മാതിരി മൊലല്യല്ലൊ"
"ആണുങ്ങക്ക് മൊലേലല്ല പാലുണ്ടാവ്വ. വേറെ സ്ഥലത്താ..."
"അതെവടെ?" ഇനിക്ക് തിടുക്കായി.
"ഞാൻ പാല് കാണിച്ച് തരാ...പക്ഷെ ആരോടും പറയരുത്."
"അതെന്താ പറഞ്ഞാല്?"
"പറയാൻ പാടില്ല. പറഞ്ഞാ പിന്നെ പാല് വര്ണ സ്ഥലം
പഴുത്തു പോവും. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ ഞാൻ മരിച്ചു പോവേം ചെയ്യും"
"അങ്ങനെയാണോ? ന്നാ ശരി ഞാൻ ആരോടും പറയൂല. പ്രവിയേട്ടൻ
പാല് കാണിച്ചു തരി"
"അച്ഛനാണേ..സത്യം. ആരോടും പറയില്ല എന്ന് സത്യം ചെയ്യണം"
"ശരി എന്റെ അച്ഛനാണേ സത്യം ഞാൻ ഇത് ആരോടും പറയൂല"
"ന്നാ ന്റെ മോളെ അങ്ങോട്ട്‌ തിരിഞ്ഞു കണ്ണടച്ച് നിക്ക്"
ഞാൻ അങ്ങനെ ചെയ്തു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ ശേഷം പ്രവിയേട്ടൻ പറഞ്ഞു:
"ശരി..കണ്ണ് തുറന്ന് നോക്ക്"
"എവടെ പാല്?" ഞാൻ ചോദിച്ചു.
"പാല് ന്റെ ഒരു അവയവത്തീന്നാണ് വരുക"
"ഏത് അവയവം? നെഞ്ഞത്തെ മൊല്യൊ?
"അല്ല. ഇവുടത്തെ" എന്ന് പറഞ്ഞു പ്രവിയേട്ടൻ അരഭാഗത്തേയ്ക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി.
"അവടെ എന്താ?" ഞാൻ അദ്ഭുതപ്പെട്ടു. അവിടെ.....അതല്ലേ ഉള്ളത്. എനിക്ക് നാണമായി.
"എന്താ യ്യൊന്നും മിണ്ടാത്തത്?"
"നാണംല്ല്യല്ലോ പ്രവ്യേട്ടാ?"
"എന്താ നാണിക്കാൻ? ഇയ്യ്‌ ആണ്‍കുട്ട്യാളെ ചുക്കാണി കണ്ടിട്ടില്യെ? ന്നിട്ട്
അനക്ക് നാണംണ്ടാവലുണ്ടോ"?
"പ്രവ്യേട്ടൻ വല്യാളല്ലേ? ന്റെ അച്ഛന്റെ പോലെ"
"അതോണ്ടെന്താ... അനക്ക് കാണണോ? പാല്...ആണുങ്ങളെ പാല്?"
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്ന്. കാണണംന്നുംണ്ട്. പക്ഷെ കൊറവായിട്ട് വയ്യേനും.
എങ്ങന്യാ അത് നോക്ക്വ. അച്ഛനെപ്പോലത്തെ ആളല്ലേ.
"ദ് നോക്ക്യാ... " പ്രവ്യേട്ടൻ ന്നെ വിളിച്ചു. ഞാൻ തല തിരിച്ചു നില്ക്ക്വായിരുന്നു.
നോക്കി....അയ്യേ.. ഈ പ്രവ്യേട്ടൻ വല്ലാത്ത ആള് തന്നെ.മുണ്ട് പൊക്കി ഇരിക്കുന്നു.
അരയിൽ ...അത് ഞാന്നു കിടക്കുന്നു. ഞാൻ തല തിരിച്ചു.
"ഞാൻ പോട്ടെ."
"അപ്പൊ. പാല് കാണണ്ട ല്ലേ? നല്ല കുട്ട്യല്ലേ.പ്രവ്യെട്ടന്റെ പൂത്യല്ലേ?"
ഞാൻ അവിടെത്തന്നെ ഇരുന്നു.
"നല്ല കുട്ടി. ഇനി ങ്ങട്ട് നോക്ക്യാ...പാല് കറന്നു കാണിച്ചു തര ഞാൻ."
ഇനിക്ക് കാണണം ന്നുണ്ട്. ന്നാ എങ്ങന്യാ നോക്ക്വാ ന്ന് ആലോചിക്ക്യുന്പം.....
ഞാൻ ധൈര്യം വെച്ച് നോക്കി. പ്രവ്യേട്ടന്റെ ചുക്കാണി അരയിൽ നിന്ന് തൂങ്ങി ക്കിടക്കുന്നു.
മൂപ്പര് സോഫയിലിരുന്നു. എന്നിട്ട്. സാധനം വിരലുകൊണ്ട് ഉയർത്തി.
"ശ്രദ്ധിച്ച് നോക്കണം. കൊറവൊന്നും വിചാരിക്കണ്ട.പിന്നെ സത്യം ചെയ്തത് ഓർമ്മണ്ടല്ലോ "
ഞാൻ പ്രവിയേട്ടൻ പാല് കറക്കുന്ന കാഴ്ച കാണാൻ തീരുമാനിച്ചു.
മൂപ്പർ കറുത്ത സാധനം തള്ളവിരല്കൊണ്ടും ചൂണ്ടുവിരലുകൊണ്ടും പിടിച്ചു. എന്നിട്ട് അത്
മൂടിയിരിക്കണ തോല് താഴേക്ക് നീക്കി. അപ്പൊ ചുകന്ന ഒരു ഉണ്ട പുറത്തേയ്ക്ക് വന്ന്. അതിന്റെ
അറ്റത്ത് ഒരു ദ്വാരം.
"ഇതിലൂട്യാണ് മൂത്രം വര്വ. അറിയാലോ?" പ്രവിയേട്ടൻ പറഞ്ഞു.
"പാലും അതിലൂട്യാ വര്വ" ഞാൻ ചോദിച്ചു.
"തന്നെ" തോല് വീണ്ടും മൂടി. പിന്നെ താഴ്ത്തി. പിന്നെയും മൂടി പിന്നെ താഴ്ത്തി. അങ്ങനെ
മൂപ്പര് ചുക്കാണീന്റെ തോല് താഴ്ത്വേം മൂട്വേം ചെയ്തോണ്ടിരുന്നു.
"ഇങ്ങന്യാ ഇത് കറക്ക്വ? ഞാൻ ചോദിച്ചു.
"ങാ..." പ്രവിയേട്ടൻ ഇപ്പണി തുടർന്നു. ഇങ്ങനെ നീക്കിക്കളിച്ചപ്പം ആ സാധനം ഒരു പാട്
വലുതായി. ഇനിക്ക് അത്ഭുതം തോന്നി. എത്ര ചെറുതാരുന്നു അത്. ഒരു ചെറുകായ പഴത്തിന്റെ അത്ര മാത്രം. ഇപ്പൊ അതൊരു നേന്ത്രപ്പഴത്തിന്റെ അത്ര വലുതായി. വല്ലാത്ത അത്ഭുതം തന്നെ. പ്രവിയേട്ടൻ മൂപ്പരുടെ ചുക്കാണി കറന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.
"എന്താ ഇത്ര താമസം?"
"ദാ ... വരുന്നുണ്ട്...നോക്കിക്കോ." പ്രവിയേട്ടൻ ഉടുത്ത ലുങ്കിയുടെ മടിക്കുത്തഴിച്ച്
നിവർത്തി.
"ഈ മുണ്ടിലേക്ക് ഞാൻ പാല് കറന്നു കാണിക്കാൻ പോവ്വാണ്.. നോക്കിക്കോ"
മൂപ്പരുടെ സാധനത്തിന്റെ ദ്വാരത്തിൽ നിന്ന് കൊഴുത്ത പാല് ലുങ്കിയിലേക്ക് തൂറ്റി.
മൂന്നോ നാലോ പ്രാവശ്യം പാല് തൂറ്റി. പിന്നെ കുറേശ്ശെ തുള്ളികളായി മുണ്ടിൽ വീണു കൊണ്ടിരുന്നു. ഞാൻ അതിലേക്കു കുറച്ചു നേരം നോക്കി നിന്നു.
"ഇതിനു നല്ല കൊഴുപ്പാണല്ലോ"
"ആണുങ്ങടെ പാലിന് കൊഴുപ്പുണ്ടാവും." പ്രവിയേട്ടൻ പറഞ്ഞു.
"മധുരം ഇണ്ടാവ്വോ?"
"ഏയ്‌... ഇത് കുടിയ്ക്കാനൊന്നും പറ്റൂല. കണ്ടത് പോരെ?"
"ഉം. മതി"
"ഇത് ആരോടും പറയരുതേ.....പറഞ്ഞാ എന്റെ സാധനം പഴുത്തു പോവും"
പ്രവിയേട്ടൻ മുണ്ടിലെ പാലുള്ള ഭാഗം കൂട്ടിപ്പിടിച്ച് അകത്തേയ്ക്ക് പോയി.
"ന്നാ.. മോള് പൊയ്ക്കോ"
ഞാൻ എന്തോ അത്ഭുത കാഴ്ച കണ്ട ആഹ്ളാദത്തോടെ എന്റെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് പോയി.

ഞാൻ ഇക്കാര്യം എന്റെ സ്നേഹിത ആരതിയോട് പറഞ്ഞു. "നോക്ക് ഇതാരോടും
പറയരുത്" ഞാൻ അവളെക്കൊണ്ട് സത്യം  ചെയ്യിച്ചു. അപ്പോൾ അവൾ പറയുകയാണ്‌:
"എനിക്കും പറയാനുണ്ട് ഇതുപോലെ ഒരു കാര്യം"  എനിക്ക് അപ്പോൾ വലിയ
ജിജ്ഞാസയായി അത് കേൾക്കാൻ.